De Bosuil (Strix aluco) een observatie tijdens birding Alicante
De bosuil – grootte 38 cm – spanwijdte 94 – 104 cm heeft een typerend, prachtige geluid dat aan een griezelfilm doet denken wordt ’s nachts door de bosuil geproduceerd en is rondom Refugio Marnes te horen. De bosuil is zo groot als een kraai en zijn uiterlijk kenmerkt zich door een algemene, ronde vorm. De kleur van het verenkleed is overwegend donkerbruin, maar de tinten van individuele vogels variëren van grijsbruin tot roodbruin. Door deze kleur zijn bosuilen goed gecamoufleerd, want hun verenkleed lijkt op de kleur van een boomstam. Verder zijn de ogen van de soort geheel zwart en is de onderzijde van de vogels lichter gekleurd dan de bovendelen.
Een mooie uil maar niet te verwarren met de Kerkuil
Birding Alicante; De vleugels van de bosuil kunnen, bijvoorbeeld in het licht van de auto, een haast witte vertoning geven, wat een verwarring met de kerkuil kan veroorzaken. Omdat deze soort uitsluitend ’s nachts actief is, is de bosuil lastig visueel waar te nemen is. Af en toe verraden kleine zangvogels zoals mezen de aanwezigheid van een bosuil vanwege hun alarmroepen. Als dit echter gebeurt is het nog altijd moeilijk de vogel te traceren vanwege zijn camouflage. Bosuilen voeden zich voornamelijk met kleine knaagdieren zoals muizen en ratten. Daarnaast worden er ook amfibieën, insecten en bijvoorbeeld vogels gevangen als zich de mogelijkheid voordoet. De bosuil is een soort die zich gemakkelijk aanpast aan zijn omgeving met betrekking tot zijn voedselkeuze, er wordt gegeten wat er voor handen is in het bepaalde seizoen. Birding Alicante een goed idee voor een natuurvakantie in Spanje
Birding Alicante; Een interessant feit is dat bosuilen erg honkvast zijn, een voorbeeld hiervan is dat wanneer de jongen uitvliegen ze vaak een eigen leefgebied vinden binnen een straal van 20 kilometer van het nest waarin zij geboren zijn. Loofbossen worden als habitat geprefereerd door deze soort, maar bosuilen worden ook gevonden in opener terrein met verspreide struiken, zo lang er maar een aantal oude bomen zijn waarin ze kunnen broeden. De karakteristieke roep is hier te beluisteren, deze wordt door het mannetje geproduceerd. Doordat de ogen van uilen niet kunnen draaien hebben ze een hele flexibele nek, zo kunnen ze hun hoofd bijna helemaal ronddraaien.